Οι αμφεταμίνες

Όταν τη δεκαετία του 30 βρίσκονται αμφεταμίνες νόμιζε ότι είχε βρει ένα θαυματουργό φάρμακο. Γρήγορα διαπιστώθηκε ότι η αυξημένη σωματική και πνευματική απόδοση, θεραπεία της κατάθλιψης, που βοηθά στην απώλεια βάρους σχέδια για την καταστολή της όρεξης. Με τον καιρό άρχισε να δουν ότι οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις τους είναι επιζήμια, ιδίως επειδή παρήγαγαν συνήθεια. Το πρόσωπο που χρησιμοποιήθηκε προοδευτικά υψηλότερες δόσεις που απαιτούνται για την επίτευξη των ίδιων αποτελεσμάτων και άρχισε να ανακαλύψει τις διάφορες ψυχικές και σωματικές ασθένειες που προκλήθηκε άμεσα από τις αμφεταμίνες. Σήμερα στην ιατρική χρήση είναι πολύ περιορισμένη σε ορισμένες ασθένειες.

Είναι η χημική συγγένεια με αδρεναλίνη, μια ορμόνη απελευθερώνει το σώμα μας για αντίδραση σε καταστάσεις άγχους, όπως ο φόβος, τον ενθουσιασμό ή τη σωματική δραστηριότητα.

Συνταγή

Οι αμφεταμίνες χρησιμοποιούνταν κυρίως για τη θεραπεία της ναρκοληψίας, μια σπάνια πάθηση στην οποία ο ασθενής έτεινε να κοιμάται συνεχώς.

Αργότερα χρήσεις αυτές αυξάνονται και έχουν χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία της κατάθλιψης και της νόσου του Parkinson και η αντιμετώπιση των νυχτερινή ενούρηση και τα υπερκινητικά παιδιά. Σε αυτές, παραδόξως, οι αμφεταμίνες έχουν μια ηρεμιστική επίδραση που τους καθιστά πιο εύκολο να προσαρμοστεί.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του πενήντα χρησιμοποιήθηκαν τα ανορεξιογόνα, δηλαδή, τα χημικά προϊόντα ότι η όρεξη μειώνεται και να προωθήσει την απώλεια βάρους. Αρχικά υπήρξε μεγάλη ευφορία και προβλέπεται αδιακρίτως. Σύντομα άρχισα να ακούω κραυγές του συναγερμού, αλλά, δυστυχώς, όταν άρχισε να αναλάβει δράση και υπήρξαν χιλιάδες άνθρωποι εθίζονται με τις αμφεταμίνες, ιδίως των γυναικών. Μαζί τους δεν υπάρχει καμία σωματική εξάρτηση σε άλλα φάρμακα, αλλά υπάρχουν σημαντικές ψυχολογικές διαταραχές αν υπάρχει μια απότομη διακοπή. Περιγράφεται ως μια πολύ μεγάλη πτώση στη διάθεση, κόπωση και αύξηση των ξένων όρεξη και διαταραχές του ύπνου. Η σημαντικότερη συνέπεια είναι μια βαθιά κατάθλιψη που εμφανίζεται σε όλες τις περιπτώσεις.

Κινδύνου

Στη δεκαετία του 60 άρχισε να αναπτύσσεται μια αύρα γύρω από το αμφεταμίνες έχει γίνει ένα πολιτιστικό χαρακτηριστικό της κοινωνίας μας.

Στη συνέχεια, άρχισε την παραγωγή και τη διανομή παράνομων στο χάπι και ενεσίμων μορφών. Νέοι ασταθής. Misfits, που αναζητούν μια απόδραση αμφεταμινών στην κοινωνία, με την οποία διαφώνησαν. Όπως συνέβη και με άλλα φάρμακα, και ειδικότερα την τιμή του, η διαθεσιμότητά του σε φαρμακεία τοξικομανείς που, σε πολλές περιπτώσεις αναγκάστηκαν να διαπράττουν εγκλήματα. Οι άνθρωποι που εθίζονται στη αμφεταμίνες είναι εξευμενίσουν να αναπτύξουν επιθετική και βίαιη συμπεριφορά καθώς και τα ατυχήματα. Τείνουν να έχουν πνευματική παρεμποδίσεις που προκαλούν τα διαφορετικά είδη ψευδαισθήσεων. Χρόνια εξάρτηση μπορεί να προκαλέσει συμπτώματα παρόμοια με της σχιζοφρένειας.

Τα συμπτώματα της οξείας δηλητηρίασης είναι πονοκέφαλος, ρίγη, ανησυχία, ομιλητικότητα, καρδιακές αρρυθμίες, εφίδρωση και διαταραχές του εντέρου. Σε ακραίες περιπτώσεις, σπασμούς, απώλεια συνείδησης, ακόμα και εγκεφαλικές αιμορραγίες.